De Carolina-eend, is net als de Mandarijneend en Roodschoudertaling een zeer populaire siereend. Je ziet ze vaak in collecties rondzwemmen en veel mensen beginnen hun hobby met deze soort. Samen met de Mandarijneend (Aix galerigulata) vormen ze het geslacht Aix. Het zijn beide roestende- of pronkeenden die vaak in bomen rusten (roesten) op de grote takken van oude loofbomen, het zijn dus echte bosbewoners. Ze worden veel gezien in paren of in kleine groepjes. In tegenstelling tot Mandarijneenden zijn Carolina-eenden vrij tamme eenden in het wild. Als ze niet verstoord worden komen ze dicht in de buurt van mensen.
Er zijn twee populaties: de eerste populatie broedt van Brits Columbia en Washington tot Californië. De andere populatie broedt van Manitoba in oostelijke richting tot aan Nova Scotia en zuidelijk tot oostelijk Texas en Florida. Ook zijn er Carolina-eenden die in Cuba broeden, maar die aantallen zijn veel kleiner. Beide populaties overwinteren ten zuiden van de broedgebieden en sommige vogels van beide populaties overwinteren ook ten zuiden van Mexico, VS. Het liefst vertoeven deze eenden in ondiep water in loofbossen. Een enkele keer ziet men de eenden in brak water zoals riviermondingen, maar nooit in zout water.
Net als de Mandarijneend broedt ook de Carolina-eend in nestholten zoals verlaten holen van spechten. Hierin worden dan 9 tot 15 eieren gelegd die na 28 tot 32 dagen broeden uitkomen. Om een dergelijke nestholte na te bootsen kan men nestkasten ophangen of op een paal zetten. Als men dan een trapje naar de ingang plaatst kunnen de eenden (die over het algemeen geleewiekt zijn) naar binnen lopen. De kuikens springen zo uit het nest, zelfs zonder zich te bezeren. In Amerika worden de nesten meestal nog veel hoger gemaakt (soms zelf op 12 tot 15 meter hoogte), ook dan springen de kuikentjes er zo uit. Erg mooi is het wanneer men een of meerdere koppels kan huisvesten in een volière. Als men dan aan niet-geleewiekte vogels kan komen is het een prachtig gezicht om ze in de volière te zien vliegen. Als men dan de nestkasten hoog ophangt zult u zien dat de eenden er zo in en op vliegen.
Carolina's zijn makkelijke eenden die erg geschikt zijn voor de beginnende liefhebber. Als u een klein stukje grond heeft van 2x3 meter met een vijver van 1x1 meter dan kunt u al een koppeltje houden. Zorg er wel voor dat het water in de vijver altijd schoon is. Als u het verblijf beplant met enkele heesters voelen de eenden zich erg op hun gemak. Als voedsel kan men ze watervogelkorrels geven, als ook gemengde granen (liefst geen maïs, dan worden ze dik) en groenvoer (sla, andijvie, gras, eendenkroos). Desnoods eten ze zelfs kippenkorrel of fazantenkorrel.
Vaak wordt verondersteld dat men deze eenden niet met Mandarijneenden mag houden om kruisingen te voorkomen. De kans dat Mandarijneenden en Carolina-eenden kruisen is echter heel klein en het komt dan ook zelden voor. U kunt dan ook gerust beide soorten bij elkaar huisvesten zonder problemen. Van de Carolina-eend zijn enkele kleurvarianten bekend, namelijk de Blonde en Witte Carolina-eend.
Meer informatie (engelstalig) vindt u hier.
Boven: een paar Carolina-eenden (woerd rechts)
Boven: volwassen woerd Carolina-eend
Boven: paartje Carolina-eenden (woerd links)
Boven: kuikens van Carolina-eend (links) en mandarijneend (rechts)